Osmanlı sözlüğü içerisinde merak ettiğiniz Osmanlıca kelimenin Türkçe anlamını öğrenmek için, arama formunu veya harfe göre sıralamayı kullanın.
Şefeka : Esirgemek, korumak.
Mevki` : Yer. * Sınıflandırılmış yerlerden her biri. * Vapur, tren gibi yerlerde sınıflandırılmış, değeri yüksek olan yer. * Bir şeyin bulunduğu veya vukua geldiği yer.
Gita-yi basar : Göz perdesi.
Ergad : Maişetçe daha ferahlık. Geniş maişet.
Müstagrib : (C.: Müstagribîn) Gurbete gitmek isteyen. * (Garabet. den) Şaşakalan, şaşıran, garibine giden.
Teranekâr : f. Terennüm eden. Öten, ötücü.
Levban : Siyah taşlı yer.
Derece-i süllem : Merdiven basamağı.
Hebenneka : Ahmaklığı darb-ı mesel olmuş bir kimsedir. * Mc: Zeki ve becerikli olmadığı halde kendini öyle sanan.
Banliyö : Fr. Bir şehrin yakın çevresinde bulunan mahalle ve yerleşme yerleri.