Osmanlı sözlüğü içerisinde merak ettiğiniz Osmanlıca kelimenin Türkçe anlamını öğrenmek için, arama formunu veya harfe göre sıralamayı kullanın.
Sünepe : Miskin, mıymıntı. Üstü başı kirli, pis.
Münşid : (Neşide. den) İnşad eden, iyi şiir okuyan. * Bir şeyi zâyi edip " Varmı" diye bağıran.
Rindân : f. Kalenderlik. * Rindler.
Muallî : Yücelten, yükselten. * Sağılır davarın sağ tarafından sağmaya varan kişi.
Mesen : Kişinin bevlini tutmaya âciz olması. Bir kimsenin, idrarını tutamaması.
Keysaniyye : Revâfiz tâifesinden bir sınıf.
Mevecat : (Mevce. C.) Dalgalar.
Sehma` : Dübür, mak'ad, kıç. * Ağaç.
Baskin : t. Ağır, sakil. * Basıp geçen, galip, üstün. * Ansızın, birdenbire hücum.
Celenza : Arkası üstüne yatıp ayaklarını kaldıran kişi.