Osmanlı Terimleri Sözlüğü

En Çok Merak Edilen Osmanlıca Terimler

Rakşa` teriminin Türkçe anlamı, (C.: Rukaşâ) Alaca yılan. * Süslü kadın.

Mizacgir teriminin Türkçe anlamı, f. Mizâc ve keyiflere göre hareket eden.

Musîbet teriminin Türkçe anlamı, Afet. Belâ. Felâket. Hastalık. Dert.(Merayı tecavüz eden koyun sürüsünü çevirtmek için çobanın attığı taşlara musâb olan bir koyun, lisan-ı hâliyle: "Biz çobanın emri altındayız. O bizden daha ziyâde fâidemizi düşünür. Mâdem onun rızâsı yoktur, dönelim." diye kendisi döner, sürü de döner.Ey nefis! Sen o koyundan fazla âsi ve dâll değilsin. Kaderden sana atılan bir musibet taşına mâruz kaldığın zaman $ söyle ve merci-i hakikiye dön, imana gel, mükedder olma. O seni senden daha ziyade düşünür. M.N.)

Mazbutât teriminin Türkçe anlamı, (Mazbut. C.) Ele geçirilmiş; kaydedilmiş; hatırda tutulmuş şeyler. Mazbut olan şeyler.

Cilvesaz teriminin Türkçe anlamı, f. Cilveli. Nazlı. Gönül alan.

Efakil teriminin Türkçe anlamı, (Efkel. C.) Titrekler, titreyenler.

Tekabkub teriminin Türkçe anlamı, Bağırsaklarda gazların meydana getirdiği gurultu.

Fikr teriminin Türkçe anlamı, (Fikir) Akıl. * Re'y, istek, düşünce.

Enis(e) teriminin Türkçe anlamı, (Üns. den) Dost, arkadaş, ünsiyet edilmiş olan. Alışılmış, kendisi ile ülfet edilmiş olan. Sevgili. * Sulu ve ağaçlı yerlerde bulunan ve sesi gayet hoş bir kuş. Çeşitli nağmelerde öter, kâh deve gibi kükrer ve at gibi kişner; insana alışır. * Yaban horozu.

Kemter teriminin Türkçe anlamı, f. Aciz. Fakir. İtibarsız. * Başka şeylere göre daha az olan. Pek aşağı. * Noksan, eksik.

Zilf teriminin Türkçe anlamı, Hayvanların çatal tırnağı.

Lâm-ut-takviye teriminin Türkçe anlamı, Takviye lam'ı. Bu harf Arabçada ve yerine ve mânâsına da kullanılır.

Efâzil teriminin Türkçe anlamı, (Efdal. C.) Fâzıllar, faziletliler. Mümtaz ve çok bilgili kimseler.

Sübhanî (sübhaniye) teriminin Türkçe anlamı, Allah (C.C.) ile alâkalı. İlâhî. Allah'a mahsus, Onun eserlerine âit ve müteallik. Allah'ın Sübhan sıfatına âid.

Hammal teriminin Türkçe anlamı, (Haml. den) Bir ücret karşılığında eliyle veya sırtıyla yük taşıyan adam. * Mc: Kaba, görgüsüz, terbiyesiz.