D Harfi İle Başlayan Osmanlıca Terimler, 27. Sayfa

Osmanlı Terimleri Sözlüğü

Dâin (dâyin) Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Borç veren, alacaklı.

Dair Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Devreden. Dolaşan. Dönen. Bir şeyin etrafını kuşatan. * Belli bir şey hakkında olan. Alâkalı, müteallik.

Daire Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Resmi hükümet makamlarından her biri. * Yazıhane. * Büyük bir idare adamının makamı. * Ev veya apartman katı. * Bir manevi te'sirin hükmü geçtiği mahal. * Sınır içi. * Büro, büyük ev, konak. * Çember, düz yuvarlak şekil. * Mat: Merkezden aynı uzaklıktaki noktaların çevirdiği düzlük parçası. * Hezimet ve musibet. Beliye-i muhita. * Dönüp dolaşıp meydana gelen hâdise ve inkılâb.

Daire-i âfâk Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Ufuklar dairesi. Çok geniş ve büyük dâire, kâinat.

Daire-i ehadiyet Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Allah'ın ehadiyetle tecelli ettiği dâire. (Bak: Ehadiyet)

Daire-i esbab Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Sebepler dâiresi. Sebep ve kanunların bulunduğu yer olan maddi âlem.

Daire-i esmâ Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Cenab-ı Hakk'ın isimlerinin sahası ve dairesi.

Daire-i imkân Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Kâinat. İmkân âlemi. Mükevvenat. Mümkün olan, şartların müsait olduğu âlem. (Daire-i mümkinat da aynı mânada kullanılır.)