E Harfi İle Başlayan Osmanlıca Terimler, 28. Sayfa

Osmanlı Terimleri Sözlüğü

Ebvâb Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, (Bab. C.) Kapılar. * Kısımlar. Bahisler. Parçalar.

Ebvâb-i müzehheb Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Yaldızlı kapılar.

Ebvâb-i rahmet Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Rahmet kapıları.

Ebvâb-i semâ Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Semâ kapıları, gök kapıları.(78. surenin 18. ve 19. âyetlerinin tefsirinden bir kısmıdır:"O fasl günü o gündür ki, sura üfürülür. Yani sur üfürülünce siz ölüler uykudan uyanır gibi uyanır kalkarsınız da, (sure: 17, âyet: 71 mantukunca) her ümmet imamıyla çağırılarak derhal alay alay, ümmet ümmet, cemaat cemaat mahşere gelirsiniz ve o sırada, semâ açılmıştır. Nizâm-ı âlem değişmiş; bugün kapalı, sağlam bir bina olan semâ fethedilmiş; (sure : 69, âyet: 16 mazmununca inşikak edip yer yer açılmıştır da hep kapılar olmuştur. Her tarafı kapılardan ibaret gibi küşâd edilmiştir." E.T.)(7. surenin 40. âyetinin meâlinden bir parça: "Şüphe yok o kimselere ki, küfre düştüler ve bizim vâzıh âyetlerimizi tekzib ettiler, onların birer âyet-i İlâhiye olduğunu kabul etmediler ve onlara karşı tekebbürde bulundular, onlara imandan ve muktezasıyla amel etmekten kaçındılar. Onlar için gök kapıları açılmaz, onların duaları, amelleri kabul edilmez veya onların ruhları oralara yükselemez. Ve deve, iğnenin deliğine girinceye kadar; öyle büyük bir cisim, o kadar dar bir yere girinceye kadar; öyle mümkün olmayan bir hâdisenin vukuuna değin, yani hiçbir zaman cennete giremiyeceklerdir. Onların Cennet'e girmeleri, böyle vukuu muhâl birşeye muallaktır, onlar ebediyyen Cehennem'de muazzeb olup duracaklardır." Ömer Nasuhi Bilmen)

Ebyan Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Cömert, eli açık, muhtaçlara ve yoksullara yardım eden kimse. * Yemekten tiksinen kişi.

Ebyat Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, (Beyt. C.) Beyitler. İki mısradan müteşekkil kısımlar.

Ebyaz Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Beyaz. Akça. Parlak. Daha parlak. Sefid olan.

Ebz Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Ürkme, korkma. Kaçma, kaçış. * Aniden, birdenbire ölmek.