F Harfi İle Başlayan Osmanlıca Terimler, 120. Sayfa

Osmanlı Terimleri Sözlüğü

Fikih Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, (Fıkh) Derin ve ince anlayış. Bir şeyi, hakkı ile, künhü ile bilmek. İnsanlar arasındaki ilişkilerle ilgili olarak dinî hükümleri ayrıntılı delilleriyle bilmek. Müslümanlar, müslüman olmaları itibariyle Allah'ın emirlerine tâbidirler, uyarlar. Fıkıh ilmi, hangi şartlarda Allah'ın hangi emrinin nasıl uygulanacağını inceler. * Bilmek, anlamak. * Kapalı bir şeyin hakikatına nazarı infaz edebilmek. * Kendisine hüküm taalluk eden hafi bir mânaya muttali' olmak. * Ist: İslâm Hukuku. * İnsanın amel ciheti ile lehine ve aleyhine olan şer'i hükümleri bir meleke halinde bilmesi. Diğer bir ta'rif ile: Ameliyata; yâni, ibadet, ukubat ve muamelâta âit şer'î hükümleri mufassal delilleri ile bilmek. Bu ahkâmı bilmeğe "Fakahet" ve bu ahkâmı böylece bilen zata da "Fakih" denir. Cem'i "fukahâ"dır. Fıkıh ilmini tahsil etmeğe de "tefekkuh" denir... (Ist. Fık. K. Cilt:1, sh: 20)

Fikr Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, (Fikir) Akıl. * Re'y, istek, düşünce.

Fikr-i âmiyane Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Bayağı fikir, alelâde düşünce.

Fikr-i fâsid Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Bozuk fikir, fâsid fikir.

Fikr-i infiradî Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Tek başına olmak fikri, istişâresiz iş yapmak. Bir şeyi sâde kendine mal etmek fikri, hodgâmlık. (Bak: Himmet)

Fikr-i muzmer Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Gizli kalmış ve dışarı vurulmamış fikir.

Fikr-i ta`kib Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Sona erdirme, peşini bırakmama.

Fikr-i vatan Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Vatan düşüncesi, vatan fikri.