F Harfi İle Başlayan Osmanlıca Terimler, 23. Sayfa

Osmanlı Terimleri Sözlüğü

Fart-i muhabbet Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Muhabbet ve sevgide aşırılık.

Fart-i zekâ Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Âdetin üstünde, çok ileri zeki olmak. Emsâli bulunmayan zekâvette oluş.

Fart-ı izdiham Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Fazla kalabalık.

Faruk Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Hak ile bâtılı birbirinden ayıran. Haklıyı haksızı ayırmakta çok mâhir olan. (Hak ile bâtılı birbirinden tam ayırarak İslâmiyeti kabul ettiği ve islâm nurunu izhar ettiği ve imân ve küfrün arasını fark ve faslettiği için Hz. Peygamber (A.S.M.) tarafından Hz. Ömer'e (R.A.) bu isim verilmiştir.)

Farukî Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Hz. Ömer (R.A.) soyuna veya adâletine mensub olan. Hz. Ömer'e mensub ve müteallik. İmam-ı Rabbanî'nin bir lakabı.

Faryab Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, f. Dere ve ırmak suyu ile sulanan yer. * Eski Horasan'da Belh'e yakın bir şehrin adı.

Farz Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Bir kimseyi bir vazifeye tayin etmek veya maaş bağlamak. Bir kimsenin kendi nefsine âid iken başkasına hibe ettiği muayyen bir şey. (Bunun zıddı "karz"dır.) * Takdir veya beyan eylemek. * Bir şeyi delmek, gedik açmak. * Bir dâvaya mevzu ve rükün kılınan husus. * Addetmek, saymak, tutmak. * Fık: Din hususunda icrası vâcib, terki mâsiyet olan Hükm-ü İlâhî. Kur'an-ı Kerim veya Hadis-i Şerifle sâbit olan Cenab-ı Hakk'ın kat'i emri: Şirk koşmamak, iman etmek, namaz kılmak, yalan söylememek gibi...

Farz-i ayn Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Herkesin yapmaya mecbur olduğu farz. Namaz kılmak, yalan söylememek, imân etmek, oruç tutmak gibi.