N Harfi İle Başlayan Osmanlıca Terimler, 65. Sayfa

Osmanlı Terimleri Sözlüğü

Nami(ye) Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Büyüyen, artan, ürmee kuvveti olan. Nebat ve hayvandaki büyüyüp gelişme kuvveti. * Farsçada: Namlı, şöhretli, ünlü.

Namik Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Kâtib, yazıcı.

Namik kemal Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, (Mi: 1840 - 1888) Tekirdağ'lı olup İslâm mücahidlerindendir. Yeni Osmanlılık hareketine vatan mefhumunu sokmuş, "Firâki, hapsi, nefyi kadr-i nâmusumla gördüm hep" diye haklı olduğunu dâima müdâfaa etmiştir. Ehl-i kemâl bir zat olduğu, davasının istikameti ve samimiyetinden anlaşılır.Hayatının sonlarına doğru Osmanlı İmparatorluğunun ve İslâm dünyasının kurtuluşunu "ittihad-ı İslâm" da görmüş ve bu uğurda gayret göstermiştir. Bu emelini, yazdığı " Celâleddin-i Harzemşah, Salahaddin-i Eyyubi, Yavuz Sultan Selim ve Fâtih Sultan Mehmed" isimli eserlerinde ortaya koymuştur. Mezarı Bolayır'dadır.

Namisa Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, (C.: Namisât) Kadınları süsleyip yüzlerinin kılını yolan kadın.

Namiyeber Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, f. Hayat verici.

Namus Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Irz, iffet, edeb, hayâ. * Şeriat. * Melâike. * İrade-i İlâhiyenin tecellisi. * Nizam. * Emniyet ve istikamet gibi faziletlerin muhassalası olan pek kıymetli haslet. * Bir kimsenin mahrem, gizli esrarı olup işleri ve hallerinin iç yüzüne vakıf ve muttali kimseye denir. * Hayırlara ait gizli hâllerin hâmil ve vâkıfı olan. Bu mânada Cebrâil Aleyhisselâm'a ıtlak olunur. Sair melâikenin vâkıf olmadıkları vahyin sırlarına vakıf ve mahrem olması cihetiyle ona namus-u ekber denilmiştir. * Hâzık. * Mahir. * Av ve tuzak. * Nemmam mânâsiyle fitneci ve koğucu. * Birisinin hilesine siper ettiği şeye ve arslan yatağına da bu mâna verilmiştir. * Temizlik, doğruluk. ( Bak: Desâtir)

Namus-u mücessem Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Çok namuslu olan.

Namusiyye Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Yatan kimselerin başkaları tarafından görülmemeleri için, yatağın etrafına çekilen perde.