F Harfi İle Başlayan Osmanlıca Terimler, 26. Sayfa

Osmanlı Terimleri Sözlüğü

Fasete Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Fr. Tıraş olunmuş elmasın yüzlerinden her biri.

Fâsic Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Semiz. * Yüklü olmayan kısır deve.

Fâsid daire Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Man: A yı B ile, B yi A ile ispat etmek. Bir düşünceyi isbat etmek için isbat edilmemiş başka bir düşünceyi delil olarak kullanmak ve bunu da isbat için isbatı istenen ilk düşünceyi doğru sayıp buna delil diye kullanmak. Yani isbat edilen ile isbat edeni birbirine delil saymak olup isabetsizdir.

Fâsid-fâside Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, 1. Kötü, fena, yanlış, bozuk. 2. Münafık, fesad çıkaran.

Fâsid-ül mizac Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Ahlâkı ve iyi huyları ifsad eden.

Fâsid(e) Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Bozguncu. * Doğru olmayan. Bozuk. Müfsid. * Yanlış olan. * Fık: Aslen sahih olup, vasfen sahih olmayan. Yani, kendi nefsinde meşru' iken gayr-i meşru' bir şeye yakınlığı sebebiyle meşru'iyyetten çıkan şeydir. İbadet hususunda fâsid ile bâtıl aynı şeydir. Meçhul bir şeyi satmak gibi. (Bak: Bâtıl)

Fasîh Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Fasahat sâhibi. Hatasız olarak söyleyen. Açık ve güzel konuşan.

Fâsih-i şirket Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, şirketi fesheden.