F Harfi İle Başlayan Osmanlıca Terimler, 27. Sayfa

Osmanlı Terimleri Sözlüğü

Fasîhane Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, f. Fasahatli, fasih olana yakışır tarzda. Açıklıkla.

Fâsik Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, (Fısk. dan) Günahkâr. Hak yolundan hâriç olan. Allah'ın emirlerine karşı zıt hareket eden. Büyük günahı işleyen veya küçük günahta ısrar eden kimse.(Ey bedbaht fâsık adam! Fâsıkların kesretine bakıp aldanma ve "ekseriyetin efkârı benimle beraberdir" deme! Çünki fâsık adam, fıskı istiyerek ve bizzat taleb edip girmemiş; belki içine düşmüş çıkamıyor... Hiç bir fâsık yoktur ki, sâlih olmasını temenni etmesin ve âmirini ve reisini mütedeyyin görmek istemesin. İllâ ki, El-iyâzübillâh! irtidat ile vicdanı tefessüh edip, yılan gibi zehirlemekten lezzet alsın.) (R.N.)

Fâsik-i mahrum Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Günah işlemeye hazır olduğu halde fırsat bulamayan.

Fâsik-i mütecâhir Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Açıktan açığa kimseden sıkılmadan günah işleyen. İşlediği günah ile övünen günahkâr kimse. (Böylelerin aleyhinde konuşmak gıybet sayılmaz.)

Fasika Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Fâre.

Fasikül Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Fr. Bir kitabın ayrı bir kapak içinde satılan bölümlerinden her biri.

Fâsil Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Fasıllara ayıran. Kısım kısım eden.

Fâsila Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Bend. Kısım. Bölük. Durak. * Mevsim. * Mebhas.