V Harfi İle Başlayan Osmanlıca Terimler, 59. Sayfa

Osmanlı Terimleri Sözlüğü

Velayet Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Veli olan kimsenin hali. Velilik, dervişlik. * Dostluk. * Sadakat. * Başkasına sözünü geçirmek. Bir şeye kudret cihetiyle bizzat mutasarrıf olmak. (Bak: Veli)

Velayet-i âmm Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Huk: Umum mallara ve fertlere şâmil olan velayet. (Şeriat hâkimleri, kadılar ve valilerin velayetleri gibi)

Velayet-i kübra Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Büyük velilik. Akrebiyet-i İlâhiyenin inkişafına bakan ve veraset-i nübüvvetten gelen gayet kısa, fakat yüksek olan ve tarikat berzahına uğramadan zâhirden hakikata geçen velilik mesleği. (Sahabeler gibi)(Cadde-i kübrâ, elbette velayet-i kübra sahibleri olan Sahabe ve Asfiya ve Tâbiîn ve Eimme-i Ehl-i Beyt ve Eimme-i Müçtehidînin caddesidir ki doğrudan doğruya Kur'anın birinci tabaka şâkirdleridir. M.)

Velb Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Ulaşmak, varmak.

Velec Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Kumlu yerde olan yol.

Veled Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Erkek çocuk. Oğul. Çocuk. * Döl, yavru.

Veled-i manevî Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Evlâdlığa kabul edilen, âhiret evlâdı. Bir hocanın talebesi. Mürid.

Veled-i sulbî Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Öz oğul, evlenmekle hâsıl olan kendi soyundan gelen çocuk.